CANTEIROS E PEDREIROS
Un dos oficios mais extendidos en Galicia é o de canteiro, cousa que non é de extrañar debido a que a pedra é o elemento fundamental na construcción tradicional galega.
Os canteiros son os labradores da pedra da arte popular e das máis espléndidas e fermosas obras da arquitectura galega e a súa existencia débese á abundancia de granito, fundamento da paisaxe galaica. En toda Galicia pódese atopar unha mostra destes excelentes artistas da pedra nas casas, igrexas, cruceiros, petos de ánimas, hórreos, que constitúen as construccións máis típicas da arquitectura popular galega.
Cómpre lembrar que teñen unha linguaxe propia que utilizaban para comunicarse entre eles e que é chamada o “verbo dos arxinas” ou “latín dos canteiros”, pois coma moitos traspasaron as fronteiras da súa terra de orixe, esta era unha maneira de crear vínculos de fraternidade. Sempre levan a ferramenta propia consigo e acostuman instala-lo taller ó pé da obra.
Pero para que os canteiros poidan traballar na pedra, antes, os pedreiros teñen que arrincar dos montes os bloques de pedra coa axuda dos picos, as cuñas, o martelón, e finalmente a dinamita para rompe-los bloques de granito. Despois, co auxilio dunha ferramenta chamada “paoferro”, (unha barra de ferro usada coma palanca) subían ó carro dos bois estes bloques de pedra.
Uno de los oficios mas extendidos en Galicia es el de cantero, cosa que no es de extrañar debido a que la piedra es el elemento fundamental en la construcción tradicional gallega.
Los canteros son los labradores de la piedra del arte popular y de las mas esplendidas y hermosas obras de la arquitectura gallega y su existencia se debe a la abundancia de granito, fundamento del paisaje galaico.
En toda Galicia se puede encontrar una muestra de estos excelentes artistas de la piedra en casas, iglesias, cruces, petos de almas, horreos, que constituyen las construcciones mas típicas de la arquitectura popular gallega.
Cabe recordar que tienen una lengua propia que utilizaban para comunicarse entre ellos y que se llama el “verbo dos arxinas” o “latín dos canteiros”, pues como muchos traspasaron las fronteras de su tierra de origen, esta era una manera de crear vínculos de fraternidad. Siempre llevaban su propia herramenta y acostumbraban a instalar su taller a pié de obra.
Pero para que los canteros pudiesen trabajar en la piedra, antes, los pedreiros tenian que arrancar de los montes los bloques de piedra con la ayuda de los picos, las cuñas, el martillón, y finalmente la dinamita para romper los bloques de granito. Despues, con auxilio de una herramienta llamada “paoferro”, (una barra de hierro usada como palanca) subían al carro de bueyes estes bloques de piedra.Picos
Martelóns (martillones)
Guillos ou cuñas
Paoferro ou ferro do monte
Punteiros, cinceis, limas e maceta
Buxarda (abugarda)
Escadras
Trebellos para medir, marcar e nivelar
Paleta de tomar as pedras na obra
No hay comentarios:
Publicar un comentario